Dworek wybudowany około 1840 roku z fundacji Bonifacego Machnickiego, to budynek parterowy z klasycystycznym, czterokolumnowym portykiem od strony ogrodu. Wzniesiono go na fundamentach starszej budowli, po której zachowała się piwnica z kolebkowym sklepieniem. W 1970 roku przejęło go miasto, a po remoncie w dworku i sąsiadujących z nim klasycystycznych budynkach dawnej ochronki św. Marcina, szpitala św. Błażeja i klasztoru szarytek od św. Wincentego à Paulo, działa Centrum Kultury.

Muzeum architekta wnętrz i malarza Władysława Wołkowskiego urządzono staraniem Towarzystwa Miłośników Ziemi Olkuskiej. Zbiory poświęcone są życiu i twórczości artysty specjalizującego się w wyrobach z wikliny. Ekspozycję w 1970 roku urządził sam plastyka. Znajdują się tu przedmioty wykonane z wikliny, trzciny, drewna i sznurka: meble, koszyki, patery, makaty, portrety i pejzaże, bóstwa słowiańskie i postaci z podań, kompozycje poświęcone wydarzeniom z historii Polski oraz szkice, rysunki i zapiski.

Zbiory afrykanistyczne obejmują kolekcję doktora Bogdana Szczygła, zebraną w czasie jego pobytów w Afryce, dary pracujących z nim Polaków i państwa Kubarskich. Są tu dzieła sztuki i rzemiosła plemion afrykańskich, przedmioty codziennego użytku, rzeźby, maski obrzędowe, tkaniny, biżuteria, malarstwo, instrumenty muzyczne, broń, stroje i zabawki.

Podstawą kolekcji minerałów są okazy rud cynku i ołowiu oraz minerałów towarzyszących pochodzące z kopalń olkuskich oraz skamieniałości jurajskie.