Mimo przekształceń, jakim kościół na Stradomiu został poddany w ciągu minionych epok, świątynia stanowi jeden z przykładów architektury gotyckiej powiatu myślenickiego. Jako budowla jednonawowa zamknięta niewielkim, zakończonym trójbocznie prezbiterium oraz o ścianach i narożach wzmocnionych systemem przypór, prezentuje typowy dla epoki układ architektoniczny.W latach 1800–1810 w kościele mieścił się austriacki magazyn wojskowy, później przeznaczono go do rozbiórki i wystawiono na licytację. Kościół kupił mieszczanin Jan Tarczowski i po renowacji, w 1815 roku oddał władzom miejskim. Nadano mu wtedy wezwanie świętego Jakuba Apostoła. Wyposażenie wnętrza kościoła reprezentuje głównie barok oraz późniejsze XIX wieczne. Z XVII wieku pochodzą barokowe ławy i krucyfiksy. W prezbiterium znajduje się kapliczka z freskiem Głowy Chrystusa z XVII wieku. Eklektyczny ołtarz główny z końca XIX wieku zawiera elementy neoromańskie i obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem pędzla Jana Jerzyczki z 1814 roku. Rozciągający się obok cmentarz założono na początku XIX wieku. Znajdują się tu mogiły zasłużonych obywateli miasta, legionistów Piłsudskiego oraz kwatera żołnierzy polskich poległych w walkach z Niemcami podczas kampanii wrześniowej 1939 roku. Do północnej nawy kościoła przylega grób Nieznanego Żołnierza z 1925 roku, do którego dodano płytę upamiętniającą 120 mieszkańców Myślenic – ofiary niemieckiego terroru czasów okupacji 1939–1945.