Zachodni stok góry, którym biegnie czerwony szlak turystyczny, jest najbardziej stromym w Beskidzie Niskim i jednym z najbardziej stromych w polskich górach (poza Tatrami) odcinkiem znakowanego szlaku. W czasie konfederacji barskiej Beskid Niski był ważnym punktem oporu, okolica została ufortyfikowana i broniona, pod Izbami toczyła się jedna z bitew, a z daleka widoczny, niezalesiony wówczas wierzchołek Lackowej służył oddziałom Kazimierza Pułaskiego i konfederatom do sygnalizacji i porozumiewania się za pomocą flag (stąd nazwa „Chorągiewka Pułaskiego”).

Na szczyt Lackowej prowadzi kilka szlaków – najkrótszy i najpopularniejszy (czerwony) zaczyna się w Izbach, najbardziej malowniczy w Ropkach, a najdłuższy w Wysowej – Zdroju. Większość trasy szlakiem czerwonym z Izb jest łatwa i przyjemna, aż do momentu tak zwanej Ściany Płaczu, która podbija jego atrakcyjność i urozmaica wędrówkę. Jest to ostre podejście, które może zmusić do zwolnienia tempa, częstszych odpoczynków. Może się nawet okazać, że samo wspinanie się po niej zajmie podobną ilość czasu, jak cała reszta szlaku łącznie. Sam szlak natomiast cały czas prowadzi drogą leśną, a szczyt jest wręcz niezauważalny, gdyby nie tabliczka informacyjna. W związku z tym, że schodzenie po Ścianie Płaczu może być niebezpieczne, niektórzy decydują się wracać innym szlakiem – głównie czerwonym przez Przełęcz Pułaskiego do miejscowości Izby.

Alternatywny szlak to Izby – Bieliczna – Przełęcz Pułaskiego – Lackowa. Jest łatwiejszy, ale dłuższy jego przejście zajmie około 4 godzin. Trasa z Izb do Belicznej nie jest oznaczona szlakiem, ale po około 1,5 godziny marszu dotrzemy do Przełęczy Pułaskiego. Potem na szczyt Lackowej podążamy już czerwonym szlakiem i granicą ze Słowacją.