Powierzchnia rezerwatu obejmuje około 12 hektarów. W sercu rezerwatu znajduje się tak zwany zrąb tektoniczny, czyli szeroki uskok wypiętrzony względem otaczającego go terenu. Zrąb ma długość około 2,5 kilometra, szerokość 300 metrów oraz wysokość do 50 metrów. Zbudowany jest ze skał wapiennych. Na południowym zboczu Rezerwatu Przyrody Kajasówka występują zarośla ciepłolubne o charakterze otulinowym, tworząc pas zarośli przylegających bezpośrednio do lasu. Dominują tutaj tarniny, kruszyny, głogi, leszczyna, dereń świdwy, dzika róża. Szczególną wartością przyrodniczą w rezerwacie Kajasówka są ciepłolubne murawy i zarośla zajmujące największe powierzchnie w środkowej i południowej części rezerwatu. Są one bardzo kwieciste i bogate w gatunki roślin, spośród których najliczniej występują cieciorka pstra i ciemiężyk białokwiatowy. Na bardziej skalistych stanowiskach liczne są chabry i pięciornik piaskowy. W masywie Kajasówki występują również zjawiska krasowe, polegające na  rozpuszczaniu skał przez wody powierzchniowe i podziemne. Efektem tych procesów są systemy podziemnych kanałów. Na przykład korytarze Jaskini Przegińskiej oraz mały stawek wypełniający lej krasowy. Na terenie rezerwatu wytyczono dwie ścieżki przyrodnicze: czerwoną i niebieską. Pierwsza, o długości 5,1 kilometra, zatacza pętlę po terenach rezerwatu i jego północnych obrzeżach. Druga stanowi z kolei krótkie 100-metrowe dojście do Jaskini Przegińskiej. Do największych atrakcji Kajasówki należy właśnie owa jaskinia, posiadająca dwa otwory i korytarz o długości około 10 metrów oraz południowa część ścieżki, prowadząca grzbietem zrębu.

Przez grzbiet Kajasówki prowadzi ścieżka dydaktyczna o tematyce geologiczno-geomorfologicznej, wyznaczona w 1986 r.