Spichlerz zbudowano w 1779 roku z fundacji Teresy z Sułkowskich Wielopolskiej w czasie, gdy wieś należała do jej rodziny. Był to spichlerz folwarczny do przechowywania zboża przeznaczonego do użytku własnego i na sprzedaż.

Drewniany spichlerz, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, wzorowany jest na śląskich spichlerzach folwarcznych. To budynek wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, szerokofrontowy, dwutraktowy, posiadający dwie kondygnacje nakryty wysokim, gontowym dachem czterospadowym. Na wysokości parteru spichlerz obiega szeroki, gontowy daszek okapowy. Na ścianie na piętrze widać jednoskrzydłowe drzwi do transportu towarów bezpośrednio na piętro. Do wnętrza prowadzą odrzwia zdobione tak zwanymi psami, wypustami w kształcie kolistych wałków oraz rozetami karpackimi. We wszystkich ścianach spichrza, na parterze i piętrze, znajdują się po cztery szczelinowe okienka.

Wnętrze z belkowymi stropami, sień dzieli na dwa pomieszczenia po każdej stronie, ze schodami na piętro o takim samym układzie pomieszczeń, i ze schodami na strych.

W spichlerzu, znajdującym się na terenie skansenu, prowadzone są w lekcje warsztatowe, organizowane wystawy czasowe oraz przechowywane są muzealne zbiory.