Kapliczkę ufundował w 1664 roku mieszczanin gorlicki jako wotum wdzięczności za ocalenie mieszkańców z pożogi w czasach potopu szwedzkiego i najazdu wojsk księcia Siedmiogrodu Jerzego II Rakoczego w 1657 roku. W mieście spłonęło 85 domów, ratusz, kościół oraz dwory Jana Pieniążka, Karwacjanów i Marianny Rylskiej. Mieszkańcy przez wiele lat odbudowywali miasto. Z uliczki Krętej prowadzącej w dół w kierunku ulicy Blich, można podziwiać gorlicką Toskanię, czyli dzielnicę Gorlic, w której domy wyglądają niczym zawieszone na skałach. Z kapliczką związana jest legenda o ukrytym pod nią zaklętym dworze, księciu, księżniczce i dwunastu dworzanach zamienionych w białe myszki, strzegących w piwnicy pod kaplicą dwunastu beczek pełnych dukatów – kto odgadnie i wypowie o północy słowa zaklęcia ożywi dwór i zagarnie połowę skarbu.