W ciągu wieków był kilkakrotnie przebudowywany i odnawiany miedzy innymi w latach 1665 – 1678 oraz między 1835 a 1850 rokiem. Te przebudowy i odnawianie spowodowało zatarcie cech stylowych tego kościoła, którego architektura jest drewniana, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej, oszalowany, kryty blachą. Ściany i stropy wewnątrz świątyni pokrywa iluzjonistyczna polichromia z XIX wieku. Do wyposażenia kościoła, pochodzącego głównie z XVIII wieku należy późnobarokowy ołtarz główny z obrazem Matki Bożej Szkaplerznej i obrotowym tabernakulum. Późnobarokowe są również ołtarze boczne, które zdobi XVIII-wieczne malarstwo