W XIX wieku dwór należał do Lanckorońskich. Przed II wojną światową jego właścicielami byli Maria i Gustaw Stuberowie. W 1958 roku Maria Stuber przekazała dwór Zgromadzeniu Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, które we dworze urządziły dom zakonny i kaplicę z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej i figurą Dzieciątka Jezus. Siostry służyły jako organistka, zakrystianka i katechetka oraz pracowały wśród chorych i ubogich. Do 1974 roku opiekowały się też ostatnią właścicielką dworu. W latach 2000–2005 wybudowano nowy dom zakonny, a dwór przeszedł w prywatne ręce i stoi nieużytkowany. Jest to parterowy, modrzewiowy dwór konstrukcji zrębowej, wzniesiony na rzucie prostokąta z szerokim frontem. Dawniej jego ściany były otynkowane i pomalowane. Prawdopodobnie miał cztery narożne alkierze, z których przetrwały dwa nakryte daszkami namiotowymi z uskokami. Później dobudowano dwa ganki, w tym obszerny ganek-werandę od frontu, i podbudówkę. W przebudowanym wnętrzu zachowały się ślady klasycystycznej polichromii odsłonięte podczas prac malarskich. Przed dworkiem stoi kamienna figura Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia przywieziona z Piekar Śląskich w 1962 roku. W pobliżu zachowały się częściowo przebudowane, murowane czworaki dworskie z XIX wieku. Nie zachował się park dworski.