Facebook link
Jesteś tutaj:
Powrót

Zamek obronny Pieskowa Skała

Zamek obronny Pieskowa Skała

Letni dzień, niebo mocno zachmurzone. Od prawej na wysokich murach taras widokowy, na którym stoją turyści, za nim niższy budynek z czerwonym dachem, obok okrągła baszta, dalej wysoki budynek z wieloma oknami połączony z kwadratowa wieża z hełmiastym dachem. Obok loggia widokowa z arkadowymi krużgankami na dwóch ostatnich piętrach oraz małymi wieżyczkami na tarasie i za nią wysoki budynek z wieloma oknami, który łączy się z niżej ciągnącym się łamanym wysokim murem z kamieni obok którego wewnątrz widać ogród. W tle zalesione wzgórza.

32-045 Sułoszowa Region turystyczny: Jura Krakowsko-Częstochowska

tel. +48 123896004
Najpiękniejszy widok na zamek Pieskowa Skała rozciąga się z doliny Prądnika. Na pierwszym planie widać ostaniec wapienny, zwany Maczugą Herkulesa.

Zamek w Pieskowej Skale - perła na Szlaku Orlich Gniazd

Zamek obronny w Pieskowej Skale to prawdziwa, świetnie zachowana perełka Szlaku Orlich Gniazd. Budowlę obronną nakazał postawić tu Kazimierz Wielki już w XIV w., a renesansowy charakter nadali jej ponad 200 lat później jej właściciele - Szafrańcowie. Sięgnęli oni do sprawdzonych wzorów Wawelu - sprowadzeni z Włoch architekci wznieśli arkadowy dziedziniec, a wieża zegarowa otrzymała hełm podobny do tych z wież zamku królewskiego. Tuż obok mistrzowie z Italii postawili architektoniczne cacko - arkadową loggię. Poniżej zaprojektowali urządzony w stylu włoskim ogród na tarasie nad urwiskiem.

Dziś w Zamku w Pieskowej Skale mieści się muzeum prezentujące przemiany stylowe w sztuce europejskiej, a także największa w Polsce galeria malarstwa angielskiego.

Legenda o Zamku w Pieskowej Skale

Z zamkiem związana jest także legenda, która ma tłumaczyć nazwę zabytku. A było tak, że w baszcie, zwanej Dorotka, śmierć głodową poniosła jedna z córek Tęczyńskich. Ukarana została w tak okrutny sposób za miłość do lutnisty, z którym próbowała uciec. Od śmierci przez jakiś czas próbował ratować ją pies, który wspinał się na skałę i rzucał swej pani odpadki. Ot, wierna psina i piękna psia przypowieść.


Powiązane treści