To jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie, należący do IV Okręgu Łużna. Zaprojektował go Jan Szczepkowski na planie prostokąta o powierzchni 952 m². W grobach pojedynczych pochowano na nim 70 żołnierzy armii austro-węgierskiej z Pułku Piechoty i Batalionu Strzelców Polowych, 20 armii niemieckiej z Pułku Gwardii Pieszej oraz kilku królewskich pułków grenadierów oraz 82 armii rosyjskiej, poległych w czasie walk wręcz i ostrzeliwań artyleryjskich dnia 2 i 3 maja 1915 roku. Znane są nazwiska 65 pochowanych.

Głównym elementem architektonicznym cmentarza jest stojąca na wzniesieniu kamienna brama w kształcie półkolistej arkady, zwieńczona krzyżem łacińskim, pełniąca funkcję centralnego pomnika. Otacza go ogrodzenie z kamiennymi słupkami połączonymi płotem z żelaznych sztachet oraz parami żelaznych poręczy. Białe, betonowe stele nagrobne ułożone są w sześciu równoległych rzędach. Umieszczono na nich małe, żeliwne krzyże maltańskie z wieńcem laurowym lub z dębowych liści, a także dwuramienne lotaryńskie z wieńcem laurowym, z tabliczkami inskrypcyjnymi.