Naukowcy wciąż badają, kiedy, dlaczego i jak ów przełom powstał. Ale to przecież nie jest najważniejsze. Najważniejsze bowiem jest to, że procesy naturalne stworzyły prawdziwy cud natury, miejsce zapierające dech w piersiach, atrakcję światowej skali. Dziś jest to najbardziej charakterystyczne miejsce Pienin i najczęściej odwiedzane. A można je podziwiać od lądu, jak i z rzeki. Na pieniński przełom składa się siedem niezwykle malowniczych meandrów Dunajca wpisanych w jar o ścianach osiągających nawet 500 metrów wysokości. Liczy około ośmiu kilometrów długości, jednak w linii prostej – zaledwie trzy kilometry, Miejscami zwęża się do kilkunastu metrów. Rozpoczyna się tuż poniżej Sromowców Niżnych, a kończy w Szczawnicy. Można go pokonać pieszo, rowerem lub tratwą pod flisackim okiem. Spływy popularne były już w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy to korzystali z nich turyści ze Szczawnicy oraz goście zamków w Niedzicy i Czorsztynie.