Powstałą w XIII wieku zabudowę dwóch sąsiednich działek, w XIV wieku połączono w jeden budynek. Jego właścicielem mógł być Mikołaj Wierzynek, przyjaciel króla Kazimierza Wielkiego, od którego kochanki Sary dom otrzymał nazwę. W połowie XVI wieku był to już okazały, patrycjuszowski pałac ze sklepionymi salami na parterze i reprezentacyjnymi na piętrze, kryty dachem pogrążonym z attyką. Od połowy XVI wieku rezydencja należała kolejno do wielu możnych rodów. W 1574 roku gościł w niej król elekt Henryk Walezy. Gdy podupadła po szwedzkim potopie, parter wynajmowano kupcom żydowskim z Kazimierza. W XVII wieku kamienicę przebudowano na bardziej użyteczną i wynajmowano krawcom i pasamonikom. Po 1787 roku kamienica przeszła w ręce Żeleńskich, u których gościł król Stanisław August Poniatowski, a już na przełomie XVIII i XIX wieku stała się czynszówką mieszczącą firmy handlowe.

W 1864 roku dom kupił Żyd Stanisław Feintuch i zaadaptował na sklep kolonialny. Wkrótce jego firma, jedna z najlepszych w Galicji, zmieniła nazwę na Szarski i Syn. Na początku XX wieku Henryk Szarski nadał budynkowi kształt monumentalnej, sześcioosiowej kamienicy, który zachowała do dziś. Przed drugą wojną światową działało w niej Stronnictwo Narodowe i Młodzieży Wszechpolskiej. Od 1993 roku należy do Fundacji Grey House Szara Kamienica, była remontowana i mieści biura, mieszkania, luksusowe sklepy, galerię i restaurację Szara, w 2019 roku odznaczoną gwiazdką Michelina.

Kamienica składa się z budynku frontowego i oficyny od ulicy Siennej. Zwraca uwagę ogromnymi rozmiarami, koronkową attyką, wysokimi pilastrami, potężną narożna przyporą, neoromantyczną fasadą od Siennej, barokowym portalem z XVII wieku, dziełem braci Castellich oraz detalami kamieniarskimi i rokokowymi zdobieniami. We wnętrzach zachowały się gotyckie krzyżowo-żebrowe, polichromowane sklepienia i renesansowe, drewniane stropy kasetonowe ozdobione polichromiami, sufit pomieszczenia na parterze polichromią ozdobił Józef Mehoffer.

Na fasadzie znajdują się tablice pamiątkowe, jedna przypomina o sztabie Tadeusza Kościuszki mieszczącym się tu w czasie powstania w 1794 roku, druga o kwaterze Rządu Narodowego w czasie powstania krakowskiego w 1846 roku.