Kamienica przy ulicy świętej Gertrudy 7 Kraków
ul. Gertrudy 7, 31-046 Kraków
Region turystyczny: Kraków i okolice
Ilustrowany tygodnik literacko-artystyczno-społeczny założył w 1897 roku polski literat, krytyk i taternik Ludwik Szczepański. Początkowo pismo publikowało artykuły o tematyce społecznej, politycznej, narodowej. Skupiało się na aktualności informacji, które zapewniała stała współpraca z korespondentami z kraju i zagranicy. Z biegiem czasu i w wyniku kłopotów finansowych Ludwik Szczepański przekazał pismo Ignacemu Sewer-Maciejowskiemu, który z kolei przekazał redagowanie Stanisławowi Przybyszewskiemu, wielkiemu skandaliście, wyznawcy nowych trendów w sztuce. W ten sposób „Życie” ze społeczno-politycznego i kulturalnego tygodnika zamieniło się na dwutygodnik skupiony wyłącznie na sztuce.
W 1898 roku na łamach wydawnictwa opublikowano cykl artykułów pt. „Młoda Polska”, który był jednym z najwcześniejszych manifestów programowych nowej epoki oraz z którym wiąże się jej nazwa. Na łamach wydawnictwa swoje teksty publikowali między innymi Stanisław Wyspiański (kierownik artystyczny pisma), Kazimierz Przerwa Tetmajer, Jan Kasprowicz, Lucjan Rydel. Mimo ambitnych zamierzeń Przybyszewskiego, „Życie” upadło w 1900 roku, a przyczyniła się do tego głównie cenzura i ingerencja w kształt pisma.
Ulica Świętej Gertrudy to miejsce istotne także w historii polskiego i światowego kina. Od 1912 roku ulica słynęła z działalności pierwszego kina w Krakowie – Kina Wanda, które przetrwało do czasów współczesnych, ale niestety zostało zamknięte w 2002 roku. W kamienicy pod numerem 19 przez 24 lata mieszkał i pracował reżyser Wojciech Jerzy Has, dziś upamiętnia to wmurowana w fasadę budynku tablica pomiędzy numerami 18 i 19. Co ciekawe, przez 3,5 roku w kamienicy pod numerem 18 przebywał także Roman Polański.
Jest to czterokondygnacyjny budynek, czynszowa kamienica, o historyzującej fasadzie wzniesiony w 1889 roku, według projektu architekta Karola Zaremby. Elewacja frontowa jest w większości dziewięcioosiowa, jedynie w partii czwartej kondygnacji, dwuosiowa. Budynek wieńczy attyka i gzyms koronujący. Okna ozdobione są obramieniami i gzymsami nadokiennymi.
23 grudnia 1996 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.