Zbudowana z drewna zagroda składa się z domu mieszkalnego i zabudowań gospodarczych mieszczących się w jednym ciągu i pod jednym dachem. W części mieszkalnej można zwiedzać sień, izbę i komorę. Zbudowana z okrąglaków sień – w której stoją naczynia bednarskie związane z pasterstwem: putnie na wodę, konewki, rajtopki na mleko, i inne przedmioty potrzebne w gospodarstwie – prowadzi do izby. W zagrodzie Sołtysów izba jest jedna – tutaj spano, przygotowywano posiłki, przyjmowano gości. Urządzenie izby jest skromne – piec, który niegdyś miał otwarte palenisko i gotowano na nim, stawiając garnki, używając jako podkładki żelaznych trójnogów, łóżko, półka na naczynia, ławy oraz stół, nad którym wisiały dawniej obrazy na szkle, zastąpione później oleodrukami.

Ozdobą izby są makatki i powieszone nad stołem zdobione fajansowe naczynia. Rolę szafy pełnią żerdki wiszące nad łóżkiem i koło pieca. Zabudowania gospodarcze zagrody Sołtysów to drewutnia zwana jatą, owczarnia i stajnia. Zbudowano je z okrąglaków świerkowych, a dach pokryto deskami. Jata służyła za skład drewna i miejsce, gdzie przechowywano sanki-gnatki, a często i nie używany latem sprzęt tkacki. Owczarnia mogła pomieścić blisko trzydzieści owiec. Na klepisku boiska odbywała się młocka przy pomocy cepów – tu wykonywano też niektóre prace związane z obróbką lnu.

W izbie mieszkalnej można się zapoznać z ciekawym, dziś już unikalnym strojem jurgowskim z końca XIX i początku XX wieku. Zgromadzony we wnętrzu ubogiej zagrody strój obrazuje sposób ubierania się zarówno zamożnych, jak i ubogich mieszkańców wsi.