Kościół zbudowany w drugiej połowie XV wieku kilkakrotnie niszczyły pożary. W 1808 roku przeszedł gruntowny remont dzięki staraniom Michała Miłkowskiego. Odnawiano go też w XIX i na początku XX wieku. Przed rozpoczęciem prac konserwatorskich w latach 2012–2015 roku, kościół był w złym stanie, kolejny gruntowny remont przeprowadzono w latach 2018–2019.

Gotycki kościół świętej Zofii to świątynia murowana z kamienia, z prostokątną nawą i zamkniętym trójbocznie, węższym i niższym prezbiterium, opięta uskokowymi, narożnymi szkarpami. W jedną ze szkarp wmurowano późnogotycką, kamienną kropielnicę z końca XV wieku, zdobioną maswerkami, która prawdopodobnie była czarą starej chrzcielnicy. Dwuspadowe, dachy gontowe do początku XX wieku miały wspólną kalenicę. Nad prezbiterium wznosi się drewniana wieżyczka na sygnaturkę z ostrosłupowym hełmem. Z XV wieku są gotyckie, ostrołukowe okna oraz trzy portale. Wnętrze kryją stropy płaskie zdobione fragmentami polichromii z XV wieku, prezbiterium od nawy oddziela ostrołukowa tęcza. Wyposażenie jest głównie barokowe z XVIII wieku, w tym rokokowa ambona, barokowa, kamienna kropielnica i liczne obrazy. Są tu trzy rokokowo-klasycystyczne ołtarze z przełomu XVIII i XIX wieku, w głównym umieszczono późnogotycki obraz świętej Zofii z początku XVI wieku. Przy kościele stoi dzwonnica z trzema dzwonami z drugiej połowy XIX wieku.