Facebook link
Jesteś tutaj:
Powrót

Dworek Białoprądnicki Kraków

Dworek Białoprądnicki Kraków

W czasie Insurekcji Kościuszkowskiej na terenie Białego Prądnika gromadziły się oddziały powstańcze. Biały dworek o niezwykłej przeszłości, dawniej jedna z piękniejszych podkrakowskich rezydencji, dziś jest Centrum Kultury Dworek Białoprądnicki otoczonym parkiem imienia Tadeusza Kościuszki.

Z dworkiem związane są wybitne postacie polskiej kultury i historii, bywali tu Jan Kochanowski i Mikołaj Rej, Łukasz Górnicki opisał go w dramacie Dworzanin Polski, malowali tu Jacek Malczewski, Olga Boznańska, Tetmajerowie i Wojciech Kossak. W ogrodzie pod jaworem, później nazwanym jego imieniem, odpoczywał Tadeusz Kościuszko.

Imponujący, renesansowy pałac w latach 1546–1548 wzniósł biskup krakowski Samuel Maciejowski. Był to murowany dwór w typie włoskiej willi na rzucie prostokąta, dwupiętrowy, podpiwniczony, z loggią od frontu. W latach 1550–1560 rozbudowano go i otoczono murem kurtynowym z narożnymi półbasztami.

W czasie potopu szwedzkiego rezydencja spłonęła, odbudowano ją w latach 1665–1669. W 1676 roku wyruszył stąd orszak koronacyjny Jana III Sobieskiego. W latach 20. XVIII wieku stanęły dwie oficyny. W latach 1746–1758 zabudowano arkady loggii, założono dach mansardowy, zbudowano oranżerię, austerię, kuźnię, browar, młyn, piętrowe oficyny połączono z pałacem dwukondygnacyjnymi gankami z przejściami do ogrodu. Tak powstał największy w Krakowie późnobarokowy zespół pałacowo-ogrodowy w stylu francuskim z dwoma dziedzińcami, pałacem i ogrodem kwaterowym, projektu Franciszeka Placidiego i Jakuba Fontany.

Podczas konfederacji barskiej pałac uszkodziły wojska moskiewskie, pod koniec XVIII wieku był w złym stanie. W 1796 roku władze austriackie skonfiskowały posiadłość. Remonty w latach 1815–1829 zmniejszyły pałac do parterowego dworu. W połowie XIX wieku podzielono posiadłość, w XX wieku rozebrano oficyny, wyburzono galerie, zlikwidowano ogród. W latach 50. XX wieku zniszczony zespół przejęto na cele kulturalne i remontowano od 1973 roku.

W XX wieku bywali tu: Ewa Bem, Paweł Albiński, Grażyna Łobaszewska, Marek Grechuta, Wojciech Młynarski, Kora z zespołem Maanam, Grupa Osjan, Krystyna Prońko i Zbigniew Wodecki oraz Bożena Krzyżanowska, zespoły The Willows i Czerwone Gitary.

Od lat 80. XX wieku w Dworku Białoprądnickim działa Studio Nagrań imienia Janusza Muniaka, które współpracowało z wieloma muzykami, artystami, kompozytorami i aktorami, takimi jak: Jarosław Śmietana, Jan Kanty Pawluśkiewicz, zespół Pod Budą, Grzegorz Turnau, Ryszard Rynkowski, artyści Piwnicy Pod Baranami, Zygmunt Konieczny, Alicja Majewska i TVP Kraków. Ze Studia Nagrań, zajmującego piętro oficyny wschodniej i wyposażonego w instrumenty, nadaje Radio Jazz Kultura. Poza tym w internetowej telewizji Dworek TV można obejrzeć koncerty czy wywiady z ciekawymi ludźmi.

Dziś w Centrum Kultury Dworek Białoprądnicki przenikają się sztuki wizualne, teatr, film, muzyka i literatura, powstają unikalne projekty, a wszystko z aktywną miejscową społecznością rozbudzoną artystycznie i współtworzącą kulturalną ofertę. Dworek Białoprądnicki tętni życiem, muzyką i śpiewem, odbywają się koncerty, spotkania z podróżnikami, wieczory literackie w klimatycznych piwnicach, w sąsiednim Zajeździe Kościuszkowskim działają pracownie plastyczne. Można wynająć sale na przyjęcia i imprezy okolicznościowe, urządzić jubileusz, galę, bankiet czy bal, wziąć ślub, wystawić spektakl czy widowisko, zorganizować koncert, wystawę, instalację artystyczną czy kiermasz. W plenerze odbywają się też imprezy rekreacyjne, pikniki i plenerowe koncerty.


Powiązane treści