Murowaną kamienicę, wybudowaną w drugiej połowie XIV wieku, wielokrotnie przebudowywano, po raz pierwszy już na przełomie XIV i XV wieku, w XVI wieku na renesansową, dobudowano też oficynę. W 1544 roku należała do Bartłomieja Kromera, brata kronikarza i kanonika krakowskiego Marcina Kromera. W 1564 roku została sprzedana Wojciechowi Sulikowskiemu, który w 1569 roku na parterze uruchomił aptekę. Kamienica zmieniała właścicieli i przechodziła kolejne przebudowy od XVI do XIX wieku. W XVI wieku nadal mieściła się w niej apteka, w XVIII wieku kawiarnia i salon bilardowy Parviego, a od 1809 roku ponownie apteka Pod Białym Orłem. W latach 1895–1898, właściciel apteki chemik i farmaceuta Adolf Siedlecki, gruntownie wyremontował kamienicę według projektu Władysława Ekielskiego. Do dziś ma ona powstałą wtedy gotycko-renesansową, ceglaną fasadę, nadbudowano też piętro kamienicy i oficyny. Na szczycie domu umieszczono rzeźbę feniksa, a nie orła, dłuta Juliana Szopińskiego, projektu Stanisława Wyspiańskiego. Na początku XX wieku w aptece umieszczono piękne, stylizowane wyposażenie z dekoracyjnymi orłami, usunięte pod koniec lat 90. XX wieku.

Tadeusz Kościuszko mieszkał tu w 1775 roku przed wyjazdem do Ameryki. W 1892 roku Towarzystwo jego imienia odsłoniło tablicę ku czci Kościuszki z medalionem z jego podobizną, dziełem Władysława Eljasza-Radzikowskiego. Podczas drugiej wojny światowej płytę zniszczyli Niemcy, nową z medalionem wykonanym przez Tadeusza Stulgińskiego wmurowano w 1946 roku, w 200. rocznicę urodzin Naczelnika.

Jest to dwutraktowa, czterokondygnacyjna kamienica o gotycko-renesansowej, ceglanej fasadzie z błękitnymi elementami. W sali na parterze zachowały się renesansowe kasetonowe stropy i polichromie z XVI wieku.

W kamienicy działa Vintage Restauracja Wino i sklep z winami.