Pierwsza wzmianka o Ratuszu pochodzi z 1316 roku. W średniowieczu budynek był rozbudowywany, a swój ostateczny kształt przyjął w renesansie w połowie XVI wieku. W 1820 roku podjęto decyzję o jego zburzeniu. Została jedynie wieża.

Ratusz zbudowany jest z cegły i kamienia, w wejścia do niego strzegą dwa kamienne lwy, które pochodzą z parku pałacowego w Pławowicach. Na parterze niegdyś znajdował się skarbiec, gdzie przechowywano złoto, srebro, cynę  oraz insygnia władzy rajców. Tutaj można też oglądać unikatowe gmerki z 1444 roku, które były niejako podpisami kamieniarzy. Sala na pierwszym piętrze to pomieszczenie reprezentacyjne ratusza, co przejawia się w bogatej dekoracji rzeźbiarskiej. Pomieszczenie piętro wyżej powstało podczas prac konserwatorskich prowadzonych w XX wieku. Można zobaczyć tu wystawę dotyczącą gminy miejskiej i związanych z nią urzędach. Na trzeciej kondygnacji prym wiedzie opowieść o krakowskich mieszczanach. Natomiast na ostatnim dostępnym do zwiedzania piętrze, które mieści się tuż pod hełmem, można podziwiać panoramę Krakowa, a także mechanizm zegarowy sterowany falą radiową.

W podziemiach Wieży Ratuszowej mieściła się słynna Piwnica Świdnicka, w której rada miejska sprzedawała piwo i wino, a za murem swoje powinności sprawował kat miejski. Dziś, w tym miejscu ma swoją siedzibę kawiarnia oraz Scena pod Ratuszem, która należy do Teatru Ludowego.