Drewniany Hotel Morskie Oko w 1897 roku zbudował Władysława Dzikiewicza, po pożarze stojącej tu wcześniej willi Jadwinówka, w której swą pierwszą zakopiańską pracownię miał Stanisław Witkiewicz. W 1899 roku hotel spłonął w pożarze Krupówek. Odbudowany w 1901 roku był jednym z pierwszych murowanych budynków stojących przy ulicy Krupówki. Do drugiej wojny światowej należał do Władysława Dzikiewicza i jego rodziny. W tym czasie kilkakrotnie go rozbudowywano i unowocześniano.

Przed pierwszą wojną światową w luksusowym hotelu zatrzymywały się znane osobistości z całej Polski. W okresie Młodej Polski skupiało się w nim życie kulturalne i towarzyskie miasta, działała restauracja popularna w kręgach artystycznych. W dobudowanej w 1901 roku przestronnej i nowoczesnej sali teatralno-balowej projektu Witkiewicza, mieszczącej do 200 osób, przez cały XX wiek odbywały się imprezy kulturalne.

Wieczory literackie i spotkania autorskie mieli tu pisarze: Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Stefan Żeromski, Władysław Reymont, Stanisław Przybyszewski czy Władysław Orkan. Powstał tu kabaret literacki Jerzego Żuławskiego. W latach 1925–1927 mieścił się Teatr Formistyczny Stanisława Ignacego Witkiewicza, w którym rozpoczął on sceniczną działalność. Wszystkie premiery miał tu warszawski Teatr Wagabunda. Na scenie występowali wybitni aktorzy: Helena Modrzejewska, Irena i Ludwik Solscy, Aleksander Zelwerowicz, Karol Adwentowicz, Mieczysława Ćwiklińska, Hanka Ordonówna, Eugeniusz Bodo czy Ludwik Sempoliński. Grywali i śpiewali muzycy: Stanisław Barcewicz, Irena Dubiska, Karol Szymanowski, Egon Petri, Adam Didur, Ada Sari, Wanda Wiłkomirska, Światosław Richter, Kaja Danczowska oraz piosenkarze: Zula Pogorzelska, Marek Grechuta, Ewa Demarczyk, Maryla Rodowicz czy zespół Skaldowie.

Po drugiej wojnie światowej budynek przejęło Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, potem miasto. Działał tu teatr Towarzystwa Miłośników Teatru imienia Heleny Modrzejewskiej. W latach 1956–1958 w piwnicach był klub artystów plastyków. Działało tu też kino i nadal hotel. W 1970 roku dobudowano trzecie piętro o niepasującej elewacji. W 1978 roku wiatr halny uszkodził strop sali teatralno-kinowej, którą ze względu na zły stan techniczny zamknięto.

Hotel Morskiego Oka należący do TPT Tatry, z restauracją i salą balowo-teatralno-kinową, w 1990 roku zakupił prywatny właściciel. Od 1991 roku rozpoczęto jego remont i rozbudowę. Powiększono restaurację o część podziemną. Na parterze mieszczą się sklepy i punkt informacji turystycznej, a w dawnej sali teatralnej działa nowoczesna dyskoteka. Wyższe piętra hotelowe są nieczynne, właściciel ich nie odrestaurował i ponownie nie uruchomił hotelu.