Aptekę na dzisiejszym Placu Bohaterów Getta prowadził od roku 1909 Józef Pankiewicz. Jego klientami byli zarówno żydowscy, jak i polscy mieszkańcy dzielnicy. W 1933 roku przejął ją syn Józefa, Tadeusz. W latach 1941-1943 w obrębie getta w Krakowie była to jedyna apteka prowadzona przez Polaka, który miał prawo przebywać w części miasta wyznaczonej przez Niemców tylko dla Żydów. Pankiewicz zdołał pomóc wielu Żydom, dając im leki, schronienie, przekazując informacje, pomagając w kontaktach z rodziną. Losy te opisał w wydanej po wojnie książce „Apteka w getcie krakowskim”. Obecnie w budynku „Apteki pod Orłem”, stanowiącej oddział Muzeum Krakowa, znajduje się stała ekspozycja przedstawiająca losy Żydów z krakowskiego getta  oraz upamiętniająca postać Tadeusza Pankiewicza, Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata. Wchodząc do tego muzeum, wchodzi się jak do apteki w trakcie wojny, która była miejscem spotkań i schronienia dla mieszkańców getta. Można w niej poznać historie konkretnych ludzi, receptur które ratowały życie i historie kobiet - Ireny Droździkowskiej, Aurelii Danek-Czortowej i Heleny Krywaniuk, które niosły pomoc razem z Pankiewiczem.