Najstarsze wzmianki o Grodkowicach pochodzą z 1270 roku. W XVII wieku Stanisław Żeleński zakupił od Lanckorońskich cały majątek i kilka okolicznych wsi. W 1670 roku jego syn wybudował drewniany dwór, który rozebrano w 1903 roku. W kwitnącym w XIX wieku majątku, Władysław Żeleński w 1902 roku wzniósł murowany pałac, projektu znanego krakowskiego architekta Teodora Talowskiego. Ostatnim właścicielem pałacu był Karol Żeleński. Po II wojnie światowej w upaństwowionym majątku miał siedzibę Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. Dziś w pałacu organizowane są przyjęcia okolicznościowe i imprezy firmowe oraz koncerty i wystawy. W pałacu, zbudowanym z czerwonej cegły i kamienia w stylu eklektycznym, wyróżnia się elewacja ogrodowa z trójbocznym ryzalitem, loggiami i narożną wieżą. Z pałacowego wzgórza rozpościera się widok na Puszczę Niepołomicką i Pogórze, w pobliżu przepływa rzeka Raba. W przypałacowym parku rosną stare drzewa. Na jego skraju, w miejscu dawnej bramy, stoi żelazny krzyż upamiętniający Marcjana Żeleńskiego zamordowanego w 1846 roku podczas rabacji galicyjskiej.