Główny plac miasta, ośrodek życia i handlu, a przede wszystkim symbol Krakowa, został wytyczony w 1257 roku. Rynek Główny powstał na przecięciu szlaków handlowych i prezentował się okazale. Zbudowany na planie kwadratu (200 metrów na 200), z trzema ulicami wychodzącymi z każdej jego pierzei realizować miał założenia budowy szachownicowej. Choć założenia symetrii zostały nieco zaburzone i tak uchodził za dzieło harmonijne i w miarę regularne. Mniej poukładane były wszystkie obiekty, które się na nim z czasem pojawiały: kramy, targ solny, targ kurzy czy rybi. Chaos miały opanować Sukiennice, pierwszy krakowski supermarket, w którym miał odbywać się handel. Był rok 1882, kiedy plac zyskał swą dzisiejszą nazwę – Rynek Główny i stawał się chlubą krakowian. O tym jak istotnym był miejscem świadczą najważniejsze uroczystości, które tu miały miejsce. Tu w 1525 roku książę Prus złożył hołd lenny królowi Zygmuntowi Staremu, tutaj Tadeusz Kościuszko składając przysięgę rozpoczął powstanie kościuszkowskie, tutaj odbywały się wielkie manifestacje polityczne, protesty i pokojowe marsze. Rynek Główny otaczają zabytkowe kamienice, w których mieszczą się galerie, restauracje, delikatesy. Nad płytą góruje sylwetka Bazyliki Mariackiej, a w podziemiach Ratusza działa teatr. Kto chce może zwiedzić Galerie Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach, albo zobaczyć Rynek od drugiej strony, schodząc do podziemi i zobaczyć jak wyglądał na przykład w czasach średniowiecza.