Facebook link
Jesteś tutaj:
Powrót

Kościół Matki Bożej Różańcowej Przydonica

Kościół Matki Bożej Różańcowej Przydonica

Na wprost za trawnikiem i ścieżką z kamieni stoi drewniany kościół, z jasnych desek, z dachami pokrytymi gontem. Od lewej zadaszony mały przedsionek z drewnianymi drzwiami z łukiem. Dalej szersza podstawa kwadratowej wieży z wieżyczką z baniastym hełmem i sygnaturką, z oknem z boku. Dalej wysoka nawa z dwoma oknami i zadaszonym przedsionkiem z drzwiami. Dach nawy stromy, wysoki z wieżyczką z sygnaturką na środku. Na około wysokie drzewa i ogrodzenie. Za nim po prawej dwa dachy budynków i z tyłu las. Po lewej za drzewami fragment dachu i widoczne w oddali wzgórze. Niebo częściowo zachmurzone.

Przydonica 32, 33-318 Gródek nad Dunajcem Region turystyczny: Pogórza

tel. +48 184443830
tel. +48 515283285
W kościele zbudowanym w 1527 roku zachowały się późnogotyckie detale architektoniczne i wyposażenie oraz późnorenesansowe malowidła. Jest on w Małopolsce cennym obiektem drewnianego budownictwa sakralnego. Pierwotnie należał do parafii świętej Katarzyny, obecnie do parafii Matki Bożej Różańcowej.

Parafia w Przydonicy powstała około 1358 roku dzięki wsparciu rodów Gerałtów i Gryfitów. Pierwszy kościół Matki Bożej i Świętych Pańskich istniał już w 1390 roku. Obecny zbudowano w 1527 roku i konsekrowano około 1580 roku. Przydonica utraciła prawa parafii na przełomie XVI i XVII wieku i przeszła do parafii w Podolu. Parafię ponownie erygowano w 1925 roku. 
To późnogotycka, drewniana budowla wzniesiona w konstrukcji zrębowej, z nawą z kruchtą i węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium z zakrystią, o ścianach oszalowanych pionowymi deskami. Trzy późnogotyckie portale wejściowe i okna od południa, zamknięte łukami w ośli grzbiet, świadczą o wiekowości kościoła. Nawę i prezbiterium kryje dwuspadowy dach gontowy z barokową wieżyczką na sygnaturkę z latarnią. Ściany zewnętrzne w połowie wysokości dzieli okap. W XVIII wieku dobudowano barokową wieżę konstrukcji słupowej o pochyłych ścianach z pozorną izbicą, przedsionkiem w przyziemiu, krytą hełmem baniastym z latarnią. 
Wnętrze kryje strop płaski, w nawie z zaskrzynieniami. Na belce tęczowej o wykroju w ośli grzbiet znajduje się późnogotycka Grupa Ukrzyżowania z XVI wieku. W rokokowym ołtarzu głównym z drugiej połowy XVIII wieku, znajduje się obraz Matki z Dzieciątkiem lub Matki Bożej Pocieszenia z XVII wieku, ofiarowany w 1683 roku przez króla Jana III Sobieskiego jako wotum za zwycięską bitwę pod Wiedniem. Obraz na przełomie XVII i XVIII wieku powiększono, były na nim trzy warstwy malarskie – pierwotna, z momentu powiększenia i z XIX wieku. Po konserwacji pozostawiono go w kształcie z XVIII wieku. W prezbiterium zachowała się unikatowa, późnorenesansowa polichromia sprzed 1596 roku fundacji Ostrogskich, z kilkoma cyklami tematycznymi. Polichromie w nawie pochodzą z 1904 roku. Wysokiej klasy dziełami warsztatów małopolskich są dwa boczne ołtarze w formie malowanych tryptyków z wizerunkami Matki Bożej z Dzieciątkiem. Szczególny jest gotycki tryptyk Madonny Apokaliptycznej z około 1460 roku z późnogotycką płaskorzeźbą Chrystusa z XVI wieku w podstawie. Drugi gotycko-renesansowy tryptyk pochodzi z pierwszej połowy XVI wieku. Na uwagę zasługują też: gotyckie zabytki z pierwszej połowy XVI wieku – krucyfiks, kamienna chrzcielnica i kropielnica, rokokowa ambona z XVIII wieku oraz chrzcielnica z XIX wieku z renesansowymi fragmentami. 
Dziś kościół wykorzystywany jest okazjonalnie oraz czasowo udostępniany do zwiedzania.


Powiązane treści