W ciągu wieków był kilkakrotnie przebudowywany i odnawiany miedzy innymi w latach 1665 – 1678 oraz między 1835 a 1850 rokiem. Te przebudowy i odnawianie spowodowało zatarcie cech stylowych tego kościoła, którego architektura jest drewniana, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej, oszalowany, kryty blachą. Dach jednokalenicowy z wieżyczką na sygnaturkę nad nawą. Prezbiterium węższe od nawy, zamknięte trójbocznie z prostokątną zakrystią od północy. 

Wnętrze nakryte stropami płaskimi, w nawie z zaskrzynieniami wspartymi na słupach. Chór muzyczny wsparty na dwóch kolumnach. Ściany i stropy wewnątrz świątyni pokrywa iluzjonistyczna polichromia z XIX wieku. Do wyposażenia kościoła, pochodzącego głównie z XVIII wieku należy późnobarokowy ołtarz główny z obrazem Matki Bożej Szkaplerznej i obrotowym tabernakulum. Na ścianie nawy ciekawy obraz patrona św. Mikołaja. Późnobarokowe są również ołtarze boczne, które zdobi XVIII-wieczne malarstwo. Organy 7-głosowe z 1978, ambona z obrazem Chrystusa Dobrego Pasterza, drewniana chrzcielnica i trzy krucyfiksy to pozostałe wyposażenie kościoła.

Przy kościele stoi murowana arkadowa dzwonnica, z trzema dzwonami z 1924, 1957 i 1965. Całość otoczona ogrodzeniem z otynkowanego kamiennego muru.

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce.