POBIERZ TRASĘ ROWEROWĄ W FORMIE GPX

To propozycja prawdopodobnie najłatwiejszej i do tego najdłuższej pętli rowerowej, jaką można zrobić przez Gorce, z obowiązkowym ciastem i kawą w schronisku PTTK na Turbaczu. Szlak jest do zrobie­nia w siodle dla każdego średnio zaawansowanego, a w przypadku użycia wyciągu lub roweru ze wspomaganiem jest dostępny nawet dla początkujących. Na całej trasie nie ma specjalnie trudnych sek­cji, bo większość poprowadzona jest po szerokich drogach leśnych i ścieżkach po gorczańskich halach.

Na Turbacz można podjechać na inne sposoby również od strony Nowego Targu, ale rekomen­dujemy start z Koninek z kilku powodów. Jest tu lepszy dojazd sa­mochodem z Krakowa (około 1 godziny drogi „zakopianką”), a dodatko­wo można skorzystać z całorocznego wyciągu krzesełkowego, pod którym poprowadzone są też trasy zjazdowe lokalnego bikeparku (Koninki Gravity Park). Dodatkowo można stąd łatwo wytyczyć taką właśnie długą, terenową pętlę po Gorcach, nie zjeżdżając z powro­tem tą samą drogą. Nie jest to takie proste w przypadku startu z innego miejsca, bo pamiętajcie, że nie wszystkie szlaki piesze w Gorczańskim Parku Narodowym (GPN) są dostępne dla rowerzy­stów (polecamy mapę na: malopolska.szlaki.pttk.pl).

Uwaga!

Uwaga! Od 2022 roku wstęp do parku jest płatny, a z racji tego, że większość szlaków, z jakich skorzystacie, biegnie przez jego te­ren, obowiązkowo nabywacie bilet za pomocą aplikacji mobilnej mPay, serwisu eparki.pl lub stacjonarnie obok parkingu w Koni­kach. Ponieważ będziecie się poruszać po parku narodowym, to tym bardziej pamiętajcie o złotej zasadzie każdej wycieczki na ło­nie natury, czyli „nie pozostawiaj śladu (leave no trace)”. Najlep­szą pamiątką, jaką stąd zabierzecie, niech będą pozytywne emo­cje i piękne zdjęcia. Poruszając się rowerem, oczywiście ustępuje­cie pierwszeństwa pieszym. Pewnie większość z was zna te reguły, ale nie zaszkodzi ich przypomnieć.

Samochód można zaparkować na sporym parkingu pod dolną stacją ośrodka narciarskiego Koninki, skąd rozpoczynają się też żółte znaki rowerowego szlaku na Tobołczyk. Pod górną stację kolei linowej wjeż­dża się tu niesamowicie zieloną drogą leśną. Uważajcie tylko na zjaz­dowców, którzy raz na jakiś czas przetną wam drogę. Oczywiście jak tyl­ko ktoś czuje się na siłach, to można pójść w ich ślady, ale polecam zatrzymać zapasy mocy, bo przed nami podjazd pod Suhorę, na której miniemy obserwatorium astronomiczne, i dalej na Obidowiec.

Uwaga!

Zielony szlak pieszy idzie tu stromym podejściem, a rowerami objeż­dżacie to specjalnym zakosem, mijając przy okazji dobry punkt wi­dokowy na Pudziskach. Jeśli poczujecie zmęczenie, to polecamy krót­kie odbicie do schroniska PTTK na Starych Wierchach.

Dalsza jazda przez Rozdziele pod drzwi głównego naszego celu, czyli schroniska na Turbaczu, to kwintesencja jazdy po gorczańskich ha­lach. Sam Turbacz oprócz dobrej kuchni i noclegów gwarantuje też świetny widok na Tatry, więc celebrujcie każdą chwilę, odpoczywając pod tym najwyższym szczytem Gorców. Jeśli się okaże, że trafiliście na tłumy okupujące schronisko, zjedźcie Halą Długą w stronę Bulando­wej Kapliczki. Byle nie za szybko, bo po drodze miniecie bacówkę oraz terenową stację edukacyjną GPN. Od Jaworzyny Kamienickiej ślad zatacza szeroki łuk wokół doliny Kamienickiego Potoku, tak żebyście w miarę łagodnym zjazdem dotarli na Przełęcz Borek.

(Uwaga! Prowa­dzącym stąd szlakiem żółtym można skrócić sobie wycieczkę, jadąc od schroniska). Od tego miejsca zaczną się porządne drogi leśne, od któ­rych odchodzą wytyczone ścieżki edukacyjne pozwalające jeszcze le­piej poznać tutejszą przyrodę. Skorzystacie z nich, żeby sprawnie zje­chać na Polanę Oberówkę i zakończyć wycieczkę piknikiem. Jeśli jed­nak takie gładkie szutry kogoś znudzą, to dobrą opcją będzie wypró­bowanie tego rzadko już spotykanego jednoosobowego wyciągu krze­sełkowego i zapoznanie się dzięki temu z trasą zjazdową z Tobołowa.