Z obronnych, podwójnych murów miejskich, zbudowanych z cegły na kamiennych fundamentach w XV–XVI wieku, do dziś zachował się odcinek długości około 400 metrów, położony wzdłuż ulic: Wałowej, Targowej, Bernardyńskiej i Szerokiej. Przy ulicy Wałowej, od Bramy Krakowskiej do ulicy Basztowej, usytuowana jest renesansowa, obronna, półbaszta-basteja, dawniej broniąca północnego odcinka murów. Półkolista baszta była wysunięta przed linię murów i otwarta od strony międzymurza. Taka budowa silnego ogniowego bez ściany zamykającej, zabezpieczała załogę w czasie strzelania przed dymem prochowym. Basteja z pierwszej połowy XVI wieku ma trzy poziomy ze strzelnicami. Grubość jej murów, u podstawy wynosząca około metra, zmniejsza się z każdym wyższym poziomem. Jej dach w kształcie połówki stożka kryje ceramiczna dachówka. Przed podwójną linią murów miasto broniła jeszcze fosa napełniona wodą. Basztę w XIX wieku wchłonęła zabudowa czynszowych domów. Przez lata nie była widoczna od strony ulicy, w latach 60. XX wieku odsłonięto ją, zrekonstruowano i urządzono w niej kawiarnię. Przed basztą w miejscu wyburzonej kamienicy powstał placyk i oszklony pawilon z wejściem do Multimedialnego Centrum Artystycznego.