Cerkiew wzniesiono w 1766 roku w Beskidzie Niskim, co potwierdza data na nadprożu. Remontowano ją w latach 1880 i 1907. W 1927 roku gdy większość mieszkańców wsi przeszła na prawosławie, cerkiew pozostała w rękach grekokatolików. Po wysiedleniu Łemków w ramach akcji Wisła w 1947 roku, na początku lat 50. XX wieku wywieziono wyposażenie, później w cerkwi chronili się ze zwierzętami bacowie wypasający owce. Po powrocie grupy Łemków w 1958 roku oddano im cerkiew, którą remontowano w latach 1962–1964, rozebrano zniszczone prezbiterium i w 1968 roku postawiono nowe. Świątynię remontowano też w latach 1990–1991. W 2009 roku przejął ją Kościół Prawosławny. Ukryta wśród drzew cerkiew stoi na wysokiej skarpie i prowadzi do niej wąska droga ostro pod górę.

To zachodniołemkowska, drewniana cerkiew konstrukcji zrębowej, o ścianach zewnętrznych i dachach pokrytych gontem, tylko nad prezbiterium z dachem blaszanym. Otaczają ją soboty. Ma trójdzielny układ z nawą główną, szerszą od prosto zamkniętego prezbiterium, i babińcem. Izbicową wieżę konstrukcji słupowej o pochyłych ścianach, wznoszącą się nad przedsionkiem, kryje łamany dach namiotowy zwieńczony baniastym hełmem z pozorną latarnią. Nawę i prezbiterium kryją łamane dachy namiotowe i niewielkie cebulaste hełmy z ośmiobocznymi wieżyczkami. Prostokątne okna są zgrupowane po trzy na bocznych ścianach nawy.

We wnętrzu nawy widać dach namiotowy, poza tym stropy są płaskie. Chór muzyczny z rzeźbioną balustradą otacza przedsionek i zachodzi na jedną ze ścian nawy. W nawie i babińcu zachowały się fragmenty polichromii ornamentalno-figuralnej z XIX wieku. Kompletny ikonostas z końca XVIII wieku to depozyt muzeum w Łańcucie, nie jest to oryginalny ikonostas z tej cerkwi, ale skomponowany z ikon z różnych ikonostasów.

Teren przycerkiewny otacza ogrodzenie z poziomo ułożonych bali, krytych dwuspadowym daszkiem gontowym, z dwoma bramkami. Przy wejściu stoi kamienny pojemnik na popiół z kadzidła i krzyż wysokości 4 metrów upamiętniający tysiąclecie chrztu Rusi. Tuż obok znajduje się dawny cmentarz łemkowski. Świadkiem historii jest samotny, żeliwny krzyż stojący kilkaset metrów dalej na zboczu Bielicznej.

Zabytek znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce.