Osadnictwo Żydów na terenie Tarnowa koncentrowało się wokół ulicy Żydowskiej. Stanowi ona najstarszy fragment zamieszkiwanej przez Żydów części Starego Miasta. Ulica Żydowska prowadzi od tarnowskiego rynku do placu, gdzie stała Stara Synagoga. Pierwotnie stały tu drewniane domy, z czasem zamieniły się w murowane. Zabytkowe kamienice wzdłuż uliczki pochodzą z XVI wieku i prezentują charakterystyczny model zabudowania dla dzielnic żydowskich, gdzie starano się jak najlepiej wykorzystać przestrzeń. Ślady po mezuzach w odrzwiach kamienic, jakie jeszcze niedawno można było spotkać w tym miejscu, dają świadectwo oryginalności ulicy jako miejsca, gdzie przez wieki mieszkali Żydzi. Na ścianie kamienic przy tej ulicy odnaleźć można tablicę upamiętniającą zagładę tarnowskich Żydów, a przy niektórych sklepach i punktach usługowych znajdują się stare szyldy. 

Ulica Żydowska w dniach 11–19 czerwca 1942 roku, była świadkiem masowego mordu, około trzech tysięcy Żydów, dokonanego na tarnowskim Rynku przez hitlerowców. Według wspomnień, krew żydowska spływała ulicami wychodzącymi z Rynku. W 1997 roku, na narożnym budynku przy ulicy Żydowskiej, wmurowano tablicę upamiętniającą te wydarzenia, pod tablicą zaś ułożono fragment bruku z Rynku, który jest materialnym, niemym świadkiem tych wydarzeń.