Facebook link
Jesteś tutaj:
Powrót

Kościół świętego Marka Ewangelisty Rodaki

Kościół świętego Marka Ewangelisty Rodaki

Na wprost drewniany kościół widziany od tyłu na niskiej podmurówce, z jasnych pionowych desek, z niską zakrystią z drzwiami i małym okienkiem, obok wyższe prezbiterium. Dalej za zakrystią niski dach wsparty na słupach i za nim otwarte szerokie drzwi. Dach stromy, przykryty gontem, z małą wieżyczką z sygnaturką. Po prawej i lewej wysokie drzewa. Z tyłu po prawej drewniany płot, po lewej murowane ogrodzenie i za nim fragment dachu budynku i drzewa. Niebo lekko zachmurzone.

ul. Krótka 2, 32-310 Rodaki Region turystyczny: Jura Krakowsko-Częstochowska

tel. +48 327256810
Kościółek, nazywany Drewnianą Perłą Jury, pochodzi prawdopodobnie z 1601 roku, choć część ołtarza jest starsza. Kościół to przykład najstarszego dwuczłonowego układu w sakralnym, wiejskim budownictwie drewnianym w Małopolsce. Prawie bez zmian przetrwał do dziś.

Wieś Rodaki do 1388 roku była królewszczyzną, a według tradycji drewniany kościółek stał tu już w 1325 roku. Na jego miejscu w 1601 roku postawiono obecny, ale mogło to być wcześniej, gdyż na ramie ołtarza głównego widnieje data – 1598 rok. Kościół remontowano w latach 1905–1914. W 1928 roku w wielkim pożarze wsi spłonęły wszystkie drewniane chaty kryte strzechą, ale drewniana świątynia ocalała. Remont prowadzono też przed drugą wojną światową i w 1955 roku. W 1958 roku erygowano parafię, a w 1986 roku konsekrowano nową świątynię parafialną, do której przeniesiono większość cennego wyposażenia ze starej świątyni. W 2006 roku kościół gruntownie restaurowano.

Kościół zbudowany z drewna modrzewiowego, bez użycia gwoździ w konstrukcji zrębowej więźbowo-zaskrzynieniowej, to budowla orientowana, jednonawowa na kamiennej podmurówce, oszalowana pionowymi deskami, z mniejszym, prostokątnie zamkniętym prezbiterium i przyległą doń zakrystią. Niewielki kościółek (14 metrów długości, 6 metrów szerokości) kryje stromy, dwuspadowy dach gontowy z ośmioboczną, barokową wieżyczką na sygnaturkę. Częściowo otaczają go niskie, wsparte na słupach podcienia zwane sobotami.

Wnętrze kryją stropy płaskie, na półkolistej tęczy widać krucyfiks. Pierwotnie w kościele znajdowały się manierystyczne ołtarze z XVI i XVII wieku. Najstarszym zabytkiem jest późnogotycki posąg świętego Mikołaja z około 1400 roku w ołtarzu bocznym. Można obejrzeć posąg Chrystusa Zmartwychwstałego przeniesiony z kościoła w Chechle oraz drewniane, barokowe epitafium księdza Krzysztofa Zawalskiego z obrazem Ukrzyżowania i postacią zmarłego.

Kościół stoi pośrodku wsi wśród starodrzewa. Obok na kamiennej podmurówce wzniesiono drewnianą dzwonnicę konstrukcji słupowej z przełomu XVIII i XIX wieku, o pochyłych ścianach oszalowanych pionowymi deskami, krytą siodłowym dachu gontem. Otaczający kościół cmentarzyk ogrodzony jest płotem z drewnianych bali i kamiennym murem.


Powiązane treści