Początkowo Biesiadki były osadą obronną, położoną na wyodrębnionym pagórku mającym znaczenie dla obrony granicy kraju. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1269 roku z dokumentu, w którym biskup Paweł z Przemankowa nadał Radostowi sołectwo we wsi Possedk (poprzednia nazwa wsi Biesiadki) z karczmą, łaźnią, jatką i młynem. W 1321 roku biskup krakowski Nankier nadał wsi prawo magdeburskie, a dzisiejszy wygląd zawdzięcza ona lokowaniu na prawie niemieckim oraz odbudowie przez mieszkańców po zniszczeniach z czasów najazdów i wojen. Jest to wieś założona na karczunkach leśnych, o zabudowie ulicówki z kościołem, postawiona na wierzchowinie wśród pól podzielonych na łany.

Zespół urbanistyczny wsi to drewniana zabudowa użytkowa i sakralna z drugiej połowy XIX wieku i okresu międzywojennego. Liczne, stojące wzdłuż drogi, stare wiejskie chałupy i budynki gospodarcze zwróconymi są do niej szczytami. Oszalowane, zrębowe chaty kryją dachy dwuspadowe. Naturalne piękno drewnianych zabudowań podkreślają okna zdobione wycinanymi w drewnie obramieniami oraz malowane ściany dekorowane wycinanymi we wzory deseczkami. We wsi jest też drewniany kościół świętego Mateusza Ewangelisty z 1661 roku.

Zabytki znajdują się na Szlaku Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce.

Spacerując po wsi warto zatrzymać się w przysiółku Lipka i popodziwiać widok na Las Okocimski i Beskid Wyspowy.