We wsiach na Powiślu Dąbrowskim zewnętrzne ściany chat i budynków gospodarczych malowano w kwiaty już pod koniec XIX wieku. Podobnie zdobiono płoty, studnie czy psie budy oraz wnętrza chat, ściany, piece, drzwi czy okiennice. Izby dekorowano kolorowymi kwiatami z bibuły, wycinankami i pająkami ze słomy wiszącymi u powały. Zdobnictwo to powstało w końcu XVIII wieku, gdy kobiety bieliły wapnem zakopcone ściany i upiększały je wielobarwnymi roślinnymi malaturami.

Zalipie to malownicza wieś, ale nie tylko w niej od kilku pokoleń pielęgnowany jest i rozwijany zwyczaj malowania domów i izb w oryginalne roślinne wzory. Dziś w Zalipiu znajduje się około 20 malowanych domów, w tym zagroda Felicji Curyłowej, dziś filia Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Felicja Curyłowa była propagatorką unikatowej sztuki i wybitną malarką. Jej dom był i jest licznie odwiedzany przez miłośników sztuki ludowej. W Zagrodzie i w Gminnym Ośrodku Kultury Dom Malarek, zgromadzono prace wielu zalipiańskich artystek. W Zalipiu można zwiedzić bogato zdobioną i wyposażoną chatę malarki i poetki Stefanii Łączyńskiej. Dom to wybitny przykład tradycyjnej sztuki zdobniczej. Obok stoi zrębowa, jednoizbowa chata biedniacka kryta strzechą, w której pod jednym dachem jest izba mieszkalna, obora i chlewik. Ściany domu są bielone wapnem i zdobione pięknymi motywami roślinnymi. Inne zdobione budynki we wsi są zamieszkałe.

Tradycyjne malunki można też zobaczyć na remizie strażackiej, przedszkolu i szkole oraz w kościele, którego całe wnętrze pokryte jest motywami kwiatowymi.