Szczepanów to przede wszystkim miejsce urodzenia św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Początki miejscowości mogą sięgać nawet IX w. Do XV w. Szczepanów był własnością rodu Turzynitów, z którego wywodził się św. Stanisław, później Melsztyńskich, Czernych, a w XVII i XVIII w. Lubomirskich. W 1761 r. król August III Sas, zezwolił na założenie na tych ziemiach miasta. Wytyczono wówczas rynek na planie czworoboku, o wymiarach 50 X 60 m. Jednak już w poł. XIX w. Szczepanów utracił prawa miejskie. Zachował się jednak częściowo dawny układ urbanistyczny z murowaną i drewnianą zabudową przyrynkową. Drewniane budynki dominowały w wyglądzie wsi do połowy XX wieku. Były to głównie budynki wzniesione w konstrukcji zrębowej, nakryte słomianymi dachami czterospadowymi. Ściany bielono. Na początku XX wieku strzechę zaczęto zastępować dachówką, przez co forma dachów zmieniła się na dwuspadową.

Szczepanów jest jedną z najstarszych miejscowości, w której wybudowano kościół tuż po wprowadzeniu z Polsce chrześcijaństwa.

Najcenniejszymi zabytkami Szczepanowa jest Sanktuarium świętego Stanisława Biskupa Męczennika oraz kościół świętej Marii Magdaleny.