Kamienica, pochodząca z XIV wieku, na przełomie XVIII i XIX wieku wraz z sąsiednim domem należała do rodziny Jordanów z Zakliczyna, stąd obie nazywane są często kamienicą Jordanowską. W drugiej połowie XIX wieku dom był własnością kupców i rzemieślników, by w ostatnich latach XIX wieku przejść na własność jednego z nich, Seliga Hirscha Steifa, który umieścił w niej żydowskie Stowarzyszenie Dobrych Dążności Ahawat Raim. W latach 1922–1932 trwały prace nad przebudową i rozbudową kamienicy na cele modlitewne. W 1940 roku synagogę zniszczyli hitlerowcy, zamieniając ją na warsztat stolarski. Wówczas miejscem tym zainteresowała się parafia prawosławna, którą Niemcy wyeksmitowali z koszar przy placu Na Groblach.

Remont cerkwi trwał od końca lat 60. XX wieku do 1984 roku. Pod koniec 2006 roku nad drzwiami cerkwi zamontowano kopułkę. Okna zdobią witraże zaprojektowane przez profesora ASP Jerzego Nowosielskiego, artystę, który z cerkwią związał się w sposób szczególny, gdyż był jej parafianinem. Wejście do cerkwi prowadzi do holu-kruchty, gdzie przed schodami ustawiono ścianę z łukowatymi wejściami, pokrytą polichromią autorstwa Jerzego Nowosielskiego. Wielka sala na piętrze pełni rolę nawy głównej. Wnętrze zdobi wiele ikon z XIX wieku i współczesnych autorstwa Jerzego Nowosielskiego. Na uwagę zasługuje piękna sala gotycka z okazałym ikonostasem, również dziełem Jerzego Nowosielskiego. Za ołtarzem znajdują się witraże wykonane przez krakowskich plastyków. W refektarzu na drugim piętrze znajdują się polichromie z lat 90. XX wieku, profesorów Jerzego Nowosielskiego i Bogdana Kotarby. Unikatowe są polichromie w Kaplicy Refektarzowej namalowane przez dzieła Jerzego Nowosielskiego, tworzące z przestrzenią wizualną i treściową całość.