Cerkiew parafialna greckokatolicka św. Paraskiewy w Uściu Gorlickim pochodzi z 1786 roku. Do 1947 roku użytkowana była przez miejscowych grekokatolików jako cerkiew parafialna, ale po Akcji "Wisła" została przejęta przez kościół rzymsko-katolicki i funkcjonowała jako kościół pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Po wybudowaniu w Uściu nowej świątyni, cerkiew jest użytkowana przez grekokatolików. Oficjalne przejęcie cerkwi nastąpiło w 1997 roku.

Cerkiew w Uściu Gorlickim należy to stylu zachodniołemkowskiego. Ma konstrukcję zrębową i ściany pokryte gontem. Jest to budowla trójdzielna, a nad przedsionkiem wznosi się wieża, która została zwieńczona pseudolatarnią z krzyżem. Dachy typu namiotowego są pokryte blachą.

Polichromia figuralno-ornamentalna powstała w 1938 roku. W jej wyposażeniu znajduje się późnobarokowy ikonostas z XVIII wieku i rzadkie ustawienie postaci Adama i Ewy.  

Z ikonostasu, jaki znajdował się w pierwszej świątyni w Uściu Gorlickim, zachowała się ikona św. Paraskiewy, obecnie znajdująca się w Muzeum Historycznym w Sanoku.

Świątynia znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.