Fort został zlokalizowany na wzgórzu Rajsko (obecnie dzielnica Swoszowice), najwyższym w okolicy (349 metrów nad poziomem morza) i będącym dzięki temu znakomitym punktem obserwacyjnym nie tylko samego Krakowa, lecz przede wszystkim kierunku południowo – wschodniego. Fort Rajsko jest także jednym z pierwszych fortów, przy budowie których zastosowano na wielką skalę beton; posłużył on do odlewania monolitycznych brył koszar, schronów głównych, kaponier. Cegłę wykorzystano tutaj tylko pomocniczo, na przykład do wykonania murów oporowych. Fort był też kluczowym obiektem południowo-wschodniego narożnika twierdzy – jego zdobycie lub zniszczenie umożliwiało atak na grupę fortów Kosocice oraz Prokocim. Dlatego też w grudniu 1914 roku artyleria rosyjska najsilniej ostrzeliwała właśnie ten obiekt. Rosjanie nie dysponowali jednak ciężkimi działami, dlatego też fort wyszedł z walki praktycznie bez szkód. W forcie stacjonowało ponad 500 żołnierzy, którzy mieli do dyspozycji aż 24 stanowiska artyleryjskie i 3 kaponiery.