Do połowy XVI wieku miasto było jednym z największych w Polsce. Swój rozkwit przeżyło w XIV i XV wieku dzięki posiadaniu statusu miasta królewskiego. W Bieczu były trzy zamki i dwór królewski, wszystkie stanowiły terenowe rezydencje królewskie. Przebywali w nich wielokrotnie królowie z dynastii Piastów i Jagiellonów. W Bieczu urodził się Marcin Kromer, humanista, historyk, dyplomata i pisarz okresu renesansu; autor dzieła „Opis Polski, czyli o położeniu, obyczajach, urzędach Rzeczypospolitej Królestwa Polskiego”, który może być traktowany jako pierwszy podręcznik geografii. Z Bieczem związany był również najwybitniejszy poeta XVII wieku Wacław Potocki, pochowany w podziemiach klasztoru bieckiego. Nic więc dziwnego, że w Bieczu znajduje się najstarsze muzeum na terenie Polski południowo-wschodniej, gromadzące wspaniałą kolekcję dzieł i pomników historii.

Muzeum Kromerówka, oddział Muzeum Ziemi Bieckiej, mieści się w renesansowej kamienicy mieszczańskiej z 1519 roku. Zgromadzono tam przedmioty związane z historią regionu i miasta, prezentujące bogactwo kultury bieczan. Warto zwrócić uwagę między innymi na ekspozycje biograficzne poświęcone Marcinowi Kromerowi i Wacławowi Potockiemu. Muzeum Aptekarstwa zajmuje kolejną renesansową kamienicę oraz fragment murów obronnych z XIV-wieczną basztą. To tu w 1557 roku założono pierwszą w regionie aptekę Marcina Bariana-Rokickiego. Ekspozycja prezentuje dzieje aptekarstwa o ponadregionalnym charterze. Warto zobaczyć zrekonstruowaną salę aptekarską, znajdującą się na parterze baszty. Baszta Kowalska jest przestrzenią dla wystaw czasowych, natomiast Turma, oddział Muzeum Ziemi Bieckiej znajdujący się w przyziemiu XIV-wiecznej wieży ratuszowej, kryje ekspozycję średniowiecznych narzędzi tortur. Z Bieczem na trwałe związana jest legenda o szkole katów.