Początkowo należał do rodziny Potockich. W 1752 r. stał się własnością Ankwiczów. Wówczas dwór przebudowano, a w jego otoczeniu powstał park i zabudowania dworskie tj. stajnie czworaki ,spichlerz. W XIX w. dwór przeszedł w posiadanie rodziny Leśniowskich, która przekształciła go w pałac dobudowując skrzydło południowe.  Jest to budynek murowany, piętrowy, częściowo podpiwniczony złożony z korpusu głównego i przylegającego doń skrzydła bocznego. Budowla nakryta dachami: nad korpusem - czterospadowym, nad skrzydłem -trójspadowym. Elewacja frontowa korpusu i południowa część skrzydła z charakterystycznymi balkonami wspartymi na kolumnach i zwieńczonymi trójczęściowymi półkolistymi szczytami- tympanonami. Po II wojnie pałac został wywłaszczony i był siedzibą m.in. szkoły rolniczej, ośrodka zdrowia, biblioteki. Obecnie mieści się w nim Zespół Szkół Ponadpodstawowych.

 Park otaczający pałac wykształcony został ze starszego założenia tarasowego ogrodu w typie włoskim, pochodzącego z II połowy XVII wieku. Przekształcony i przekomponowany został w I połowie XIX w. Obecnie założenie parkowe składa się z owalnego, zadrzewionego podjazdu przed frontem pałacu z pomnikiem przyrody lipą drobnolistną, dwóch stawów oraz pozostałości dawnego sadu.