Kościół w Siemiechowie należy do najstarszych kościołów drewnianych na ziemi tarnowskiej. Zbudowany został na początku XVI wieku, następnie w 1590 roku był odnawiany przez cieślę Jana z Mstowa. Świątynia to drewniana budowla gotycka, wzniesiona w konstrukcji zrębowej, o ścianach i dachach pokrytych gontem. Złożona jest z szerszej nawy i zamkniętego trójbocznie prezbiterium, do którego od południa przylega murowana kaplica. Kościół nakryty jest dachem dwuspadowym o wspólnej kalenicy, z wieżyczką na sygnaturkę z latarnią o barokowej formie.

W świątyni zachowały się trzy późnogotyckie portale zamknięte łukiem w tak zwany ośli grzbiet oraz okno we wschodniej ścianie prezbiterium, również zamknięte łukiem w ośli grzbiet w ozdobnym obramieniu. Przetrwały też fragmenty XVI-wiecznej polichromii z przedstawieniami Adama i Ewy oraz późniejsze z 1643 roku i 1726 roku oraz polichromia dekoracyjna, wykonana przez malarza tarnowskiego, Antoniego Paszyńskiego w 1872 roku. Zabytkowe wyposażenie prawie w całości zostało przeniesione do wzniesionego obok murowanego kościoła.

Świątynia znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej.