Nową, neogotycką świątynię wybudowano w latach 1905–1909 według projektu profesora Politechniki Lwowskiej – Jana Sas-Zubrzyckiego. W 1999 roku świątynia przechodziła renowację obejmującą ołtarz główny i boczne, ambonę i organy oraz powrót do pierwotnej biało-szarej kolorystyki. Jest to kościół trójnawowy z kaplicami. Jego fasadę ozdobioną rzeźbami okalają wieże, dwie niższe po bokach i wysoka na środku z hełmem przypominającym ten z wieży kościoła Mariackiego. We wnętrzu, w stylu gotyku nadwiślańskiego, znajduje się głównie drewniane, neogotyckie wyposażenie: siedem ołtarzy z początku XX wieku, ławki, ambona i konfesjonały.

Kościelna plebania z przełomu XVII i XVIII wieku, stoi na miejscu dawnego kamieniołomu i ma piwnice wykute w wapiennych skałach, dziś nazywane kamieniołomem imienia Jana Pawła II. W czasie budowy kościoła odkryto też jaskinię, w której jak głosi legenda, mógł pracować mistrz Twardowski – alchemik króla Zygmunta Augusta.

Urządzony nad garażami Taras Świętej Rodziny to miejsce przyjazne rodzinom z altaną, placami zabaw, ogrodowymi stołami i fotelami. W altanie powstaje biblioteczka z czasopismami, książkami i filmami o tematyce prorodzinnej. Taras z altaną ma być miejscem wypoczynku i spotkań rodzin oraz osób odwiedzających kościół, dyskusji czy wykładów i promocji książek. Taras łączy się z pięknym ogrodem, w którym na tyłach kościoła szarobiałe skały dawnego kamieniołomu są tłem dla Golgoty Podgórskiej, czyli ogrodu rzeźb profesora Wincentego Kućmy, który na naturalnych półkach skalnych umieścił stacje Drogi Krzyżowej, a powyżej galerię ponad 20 rzeźb opowiadających o wierze, historii i patriotyzmie.