Facebook link
Jesteś tutaj:
Powrót

Pieniński Park Narodowy

Pieniński Park Narodowy

Szeroka, czysta rzeka, w której widać na dnie kamienie, która u góry zakręca w prawo za zalesioną górę. Góra łączy się z wysoką na wprost górą, zalesioną , ale kilka jej szczytów pozostaje skalista i tworzy jakby koronę. Środkiem płyną w jej kierunku tratwy z turystami. Po prawej wysepka z drzewami. Po lewej za drzewami łąka i dalej wśród drzew domy. Nad nimi lasy. Niebo pogodne z białymi chmurami.

ul. Jagiellońska 107B, Krościenko nad Dunajcem Region turystyczny: Pieniny i Spisz

tel. +48 182625601
fax. +48 182625603
tel. +48 182625602
ul. Jagiellońska 107B, 34-450
Niewielkie, urwiste Pieniny to perła pośród karpackich pasm górskich. Zbudowane z wapiennych, kredowych i jurajskich skał, odznaczają się niezwykle charakterystyczną rzeźbą. W Pienińskim Parku spotkać można bardzo rzadkiego motyla – Niepylaka apollo, który uchodzi za jeden z największych motyli dziennych w Polsce.

Jeden z 23 parków narodowych na terenie Polski, utworzony 1 czerwca 1932 r., jako pierwszy park narodowy w Polsce. Pieniński Park Narodowy zajmuje najcenniejsze pod względem krajobrazowym i przyrodniczym obszary Pienin Właściwych: Masyw Trzech Koron, Pieniny Czorsztyńskie, Pieninki oraz Przełom Dunajca. Z Pienin Spiskich włączone zostały w obszar parku tylko Zielone Skałki. Pieniński Park Narodowy powstał, wraz ze swoim odpowiednikiem (PIENAP) na Słowacji, w roku 1932, jako pierwszy park narodowy w Polsce i pierwszy w Europie a drugi na świecie międzynarodowy obszar chroniony. Po stronie polskiej obejmuje fragment Pienin o powierzchni 2372 ha. Po stronie słowackiej powierzchnia parku wynosi 3750 ha. Ochronie ścisłej podlegają 744 ha powierzchni parku, ochronie czynnej 533 ha, a ochronie krajobrazowej 1094 ha.
Spośród ekosystemów leśnych do najcenniejszych w Pienińskim PN należą: górskie reliktowe laski sosnowe, jaworzyny i lasy kolnowo-lipowe, ciepłolubne buczyny storczykowe oraz żyzne buczyny. Do najcenniejszych ekosystemów nieleśnych należą nawapienne murawy wysokogórskie i nawapienne ściany skalne, murawy kserotermiczne, górskie łąki konietlicowe oraz torfowiska zasadowe o charakterze młak. Przepaściste turnie, skałki, wąwozy i przecinająca pasmo, przepiękna przełomowa dolina Dunajca tworzą zakątek pełen tajemniczego uroku. Najwyższym szczytem parku jest Okrąglica leżąca w masywie Trzech Koron (982 m n.p.m.). Wapienne podłoże, ogromne zróżnicowanie geomorfologiczne i niewielka wysokość gór sprzyjają dużemu urozmaiceniu roślinności. Oprócz lasów bukowo-jodłowych charakterystyczne dla tego obszaru są kwieciste łąki (z ogromnym bogactwem gatunkowym, w tym kilkunastoma gatunkami storczyków) i murawy naskalne. Na tych ostatnich znalazły schronienie dwa gatunki endemiczne (spotykane tylko w Pieninach): mniszek pieniński i pszonak pieniński, oraz reliktowa chryzantema (złocień) Zawadzkiego. Rośnie ona na rozległych obszarach środkowej Azji, a w Europie występuje tylko w Pieninach. To także w tym Parku żyje Niepylak apollo i pomurnik – najmniejszy i najrzadszy kolorowy ptak w Polsce. Tu spotkacie tez bardzo charakterystyczną dla Pienin roślinę, mianowicie ostrożeń głowacz.

.


Powiązane treści