Budowniczym cerkwi był Kondracz, który jako pierwszy zastosował obcy dla łemkowszczyzny, a popularny w Rosji i na Bałkanach wzorzec cerkwi na planie krzyża, zwieńczonej masywną kopułą. Do połowy XX wieku świątynia funkcjonowała jako parafia greckokatolicka. Z powodu wysiedlenia tutejszych Łemków w ramach Akcji „Wisła” w 1951 roku została zamieniona na kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

Od frontu znajduje się wieża oraz prezbiterium, zwieńczone ośmiobocznymi hełmami. Wewnątrz zachował się kompletny, pięknie zdobiony ikonostas z II połowy XIX wieku, oraz polichromia figuralno-ornamentalna. Na uwagę zasługują również trzy ołtarze boczne w stylu rokokowym oraz barokowy krucyfiks. Wśród licznie zgromadzonych w cerkwi obrazów wyróżnia się starszy od samej cerkwi barokowo-ludowy obraz „Chrystus u słupa”, pochodzący jeszcze z XVIII wieku. Ciekawe są także dziewiętnastowieczne ikony: „Ukrzyżowanie” oraz „Święci Cyryl i Metody”. Z czasów współczesnych pochodzą: ołtarz główny, chrzcielnica i dzwonnica drewniana. Stacje drogi krzyżowej są dziełem rzeźbiarza ludowego Józefa Kuczaja.

Cerkiew w Złockiem zachwycała między innymi znanego poetę, piewcę Bieszczadów i Beskidów, Jerzego Harasymowicza. W wierszu „W lesie listopadowym”, znanym także jako piosenka pisze:

„Nie ludzką ręką malowany
Jest wielki smutek duszy mojej
Lecz nawet złockiej ikonie
Ja nigdy nic nie powiem”.

Cerkiew znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej.