Kościół został zbudowany w Niegowici koło Bochni w 1771 roku i nosił wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Niszczejącą i nieużytkowaną świątynię przeniesiono do oddalonego o przeszło 80 kilometrów Mętkowa w 1973 roku. 

Kościół zbudowany jest z drewna modrzewiowego, o konstrukcji zrębowej, charakterystycznej dla stylu podkarpackiego. Długość świątyni wynosi około 34 metry, szerokość 15 metrów, wysokość 8 metrów. Obiekt osadzony jest na betonowej podmurówce i otoczony drewnianym ogrodzeniem. Bryła trójnawowej świątyni składa się z korpusu nawowego na planie prostokąta oraz prostokątnego prezbiterium z zakrystią i trzema przedsionkami. Środkowa nawa jest dwa razy szersza od bocznych, ściany świątyni są pokryte polichromią oraz pomalowane na jasnożółty kolor, z wyraźnymi jasnozielonymi podporami i brązowymi liniami podziału.
W kościele znajdują się trzy barokowe ołtarze szkoły krakowskiej. W ołtarzu głównym widnieje wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej. W prawym bocznym ołtarzu pod wezwaniem Serca Jezusowego znajduje się zabytkowa figura Matki Bożej Bolesnej, natomiast w lewym, którego patronką jest święta Anna Samotrzeć, mieści się obraz renesansowy malowany temperą na desce. 
Tęcza z wyobrażeniem Pana Jezusa Ukrzyżowanego łączy prezbiterium z nawą główną. W prezbiterium znajduje się warta uwagi, późnobarokowa ambona i chrzcielnica, natomiast na ścianach zamontowane są zabytkowe stacje drogi krzyżowej pochodzące z pierwszej połowy XIX wieku. Ściany naw bocznych zdobią także inne obrazy. Polichromię kościoła wykonał artysta plastyk Zygmunt Wigliusz z Krakowa w roku 1978.

Ciekawostką jest znajdujący się przy ołtarzu odkryty fragment starego malowidła ściennego.
Obok kościoła zbudowano dzwonnicę z kaplicą świętego Józefa, wzorowaną na zabytkowej dzwonnicy w Niegowici. Co ciekawe, autorami prac ciesielskich byli górale ze Spisza.