Kościół zbudowano prawdopodobnie w pierwszej połowie XVI wieku w stylu nadwiślańskim. Powstał w samym sercu wsi  w miejscu, gdzie prawdopodobnie stały pierwsze świątynie w parafii. Większa część zabudowy oraz pierwotnego wyposażenia uległa zniszczeniu podczas pożaru w 1959 roku. Do odbudowy przystąpiono w latach 1962–64, wykonali ją specjaliści z krakowskiego oddziału Pracowni Konserwacji Zabytków. Kościół po modernizacji nie zmienił wyglądu zewnętrznego. Przywrócono mu jednak pokrycie gontowe, zaś dzwony wiszą nie na wieży, lecz na wolno stojącej dzwonnicy. Na styku nawy i prezbiterium znajduje się wieżyczka o barokowym kształcie. Obecny jednonawowy kościół parafialny wzniesiono w połowie XVI wieku. Jest to budowla drewniana, konstrukcji zrębowej z wieżą na słup. Przy wieży znajduje się izbica. W kruchcie na belkach stropowych widnieją malowane napisy. Parapet chóru muzycznego pleciono z wikliny w drugiej połowie XX wieku. Najstarszy zachowany element to gotycki krucyfiks na belce tęczowej z XIV stulecia. Wnętrze przykryte jest płaskim stropem. Przykrywająca ściany polichromia o motywie ornamentalno-figuralnym wykonana została w trakcie odbudowy.

Woźniki są jedną z najstarszych wsi powiatu wadowickiego, założoną w XII wieku. Od XIV wieku należały do cystersów z Mogiły. Obecnie są ważnym ośrodkiem wikliniarstwa.