Na przełomie XVIII i XIX wieku kamienica należała, wraz z sąsiednim domem, do rodziny Jordanów z Zakliczyna, stąd obie nazywane są często kamienicą Jordanowską. W drugiej połowie XIX wieku dom był własnością kupców i rzemieślników, by w ostatnich latach XIX wieku przejść na własność jednego z nich, Seliga Hirscha Steifa, który umieścił tu żydowskie Stowarzyszenie Dobrych Dążności Ahawat Raim. Od roku 1922 aż do 1932 trwały prace nad przebudową i rozbudową kamienicy na cele modlitewne. W 1940 roku synagogę zniszczyli hitlerowcy, zamieniając ją na warsztat stolarski. Wówczas miejscem tym zainteresowała się parafia prawosławna, którą Niemcy wyeksmitowali tymczasem z koszar przy placu Na Groblach. Remont cerkwi trwał od końca lat 60. XX wieku do 1984 roku. W latach 90. XX wieku w refektarzu położono polichromię. Pod koniec 2006 roku nad drzwiami cerkwi zamontowano kopułkę. Okna zdobią witraże zaprojektowane przez profesora ASP Jerzego Nowosielskiego, artystę, który z cerkwią związał się w sposób szczególny – był jej parafianinem. Wejście do cerkwi prowadzi do holu-kruchty, gdzie przed schodami ustawiono ścianę z łukowatymi wejściami, pokrytą polichromią autorstwa Jerzego Nowosielskiego. Wielka sala na piętrze pełni role nawy głównej. Wnętrze zdobi wiele ikon z XIX wieku i współczesnych autorstwa Jerzego Nowosielskiego. Na uwagę zasługuje piękna sala gotycka z okazałym ikonostasem. Również dziełem Jerzego Nowosielskiego. Za ołtarzem znajdują się witraże wykonane przez krakowskich plastyków. Refektarz na drugim piętrze zdobi polichromia autorstwa profesorów Jerzego Nowosielskiego i Bogdana Kotarby.