To jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie, należący do IV Okręgu Łużna.

Cmentarz projektu Jana Szczepkowskiego zbudowano wśród zieleni na planie prostokąta o powierzchni 1218 m², na lekko pochyłym stoku opadającym w stronę jaru. Spoczywa na nim 147 żołnierzy, w tym 128 żołnierzy armii rosyjskiej i 19 armii astro-węgierskiej, poległych w grudniu 1914 roku i w kwietniu 1915 roku po wygranej bitwie pod Gorlicami i odrzuceniu wojsk rosyjskich na wschód. Zidentyfikowano 57 z nich, a w kronice parafialnej znajdują się jeszcze nazwiska dwóch żołnierzy pochowanych prawdopodobnie na cmentarzu komunalnym.

Centralnym elementem nekropolii jest wysoki, kamienny obelisk ustawiony na trójstopniowym, betonowym fundamencie, z białym krzyżem łacińskim we wnęce. U podnóża pomnika widać ustawione w rzędzie cztery nagrobki oficerskie w formie betonowych cokolików zwieńczonych żeliwnymi krzyżami z okrągłymi gloriami. Pozostałe nagrobki, 132 pojedyncze oraz 7 masowych, są ciekawie ułożone promieniście, inaczej niż na większości zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych. Są to proste betonowe stele pomalowane na biało, z krzyżami łacińskimi na froncie. Cmentarz ogrodzony jest kamiennymi słupkami połączonymi parami żelaznych poręczy. W narożach przy fragmentach pełnego muru ustawiono kamienne ławeczki. Na teren wchodzi się od strony cmentarz komunalnego, natomiast rzadko używane są kręte schodki prowadzące od dolnej strony nekropolii.

Po drugiej wojnie światowej zaniedbany cmentarz niszczał, ale mimo to zachował się w dość dobrym stanie. W czasie jego remontu w ogrodzeniu uzupełniono brakujące poręcze i pomalowano na biało stele, a przy dolnej bramce ustawiono tablicę informacyjną.