Facebook link
Jesteś tutaj:
Powrót

Cmentarz wojenny numer 192 Lubinka

Cmentarz wojenny numer 192 Lubinka

Po prawej alejka do kaplicy o białych ścianach, na wysokiej podmurówce i z białymi kolumnami przy otwartych dużych drzwiach. Dach zasłonięty przez gałęzie drzewa. Do kaplicy wejście po kilku stopniach. W środku kamienny krzyż. Po lewej stronie drzewo i kilka rzędów niewielkich kamiennych nagrobków. Za nimi ogrodzenie i drzewa. Na niebie kilka małych kłębiastych chmur.

33-115 Lubinka Region turystyczny: Pogórza

Wielka nekropolia z centralną neorenesansową kaplicą upamiętniającą zacięte walki I wojny światowej, które stoczone zostały w okolicach Łowczówka od grudnia 1914 roku do lutego 1915 roku oraz w maju 1915 roku. To jeden z większych cmentarzy w okręgu tarnowskim należący do zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych.

Na polach grobowych po obu stronach kaplicy pochowano 675 żołnierzy: 457 żołnierzy armii austrowęgierskiej i 218 armii rosyjskiej. Projektantem cmentarza był niemiecki architekt Gustav Rossmann. Miejscem centralnym cmentarza jest neorenesansowa kaplica kryta gontem z wieżyczką na sygnaturkę. Budowla zaprojektowana na planie kwadratu jest otwarta z czterech stron, na środku znajduje się stół ołtarzowy z ustawionym na nim pokaźnym krzyżem. Na przeszło 17-metrowej tablicy umieszczona jest inskrypcja w języku niemieckim, która po polsku brzmi: Twardzi jak ta góra odpieraliśmy najeźdźców; teraz leżymy w wiernych objęciach ziemi, którą obroniliśmy. Nagrobki cmentarne to najczęściej betonowe stele zdobione żeliwnymi krzyżami maltańskimi lub dwuramiennymi. Cmentarz otoczony jest soczystą zielenią traw oraz gęstym lasem.

Już na uroczystość Wszystkich Świętych w 1915 roku na cmentarzu wybudowano drewnianą kaplicę według projektu Jana Szczepkowskiego. Odprawiono w niej mszę świętą. Później Austriacy wybudowali nową kaplicę i wokół niej cmentarz. Po II wojnie  cmentarze ulegały w naturalny sposób niszczeniu przez czynniki pogody i roślinność. Dopiero od lat 90. zaczęto bardziej dbać o cmentarze z I wojny światowej. W 2005 r. został uznany za zabytek. Później gruntownie go odremontowano i w 2018 roku cmentarz był już w bardzo dobrym stanie.


Powiązane treści