Dzieje schroniska nad Morskim Okiem sięgają 1874 roku, kiedy to staraniem Towarzystwa Tatrzańskiego wybudowano niewielki obiekt zwrócony frontem do jeziora. W trakcie pożaru w 1898 roku budynek doszczętnie spłonął. Prace przy budowie kolejnego schroniska rozpoczęto w 1907 roku. W międzyczasie jako schronienie dla turystów służyła wozownia – dziś znana jako Stare Schronisko. Obecnie jest to najstarsze istniejące schronisko w Tatrach Polskich. W 1976 roku zostało uznane za zabytek i prawnie objęte ochroną.

Nowe Schronisko zostało oddane do użytku w 1908 roku i służy do dziś. Lata międzywojenne to czas ciągłej rozbudowy i modernizacji obiektu. W czasie II wojny światowej w schronisku stacjonował oddział niemieckiej straży granicznej. Z kolei lata powojenne nieodłącznie związane są z nazwiskiem rodziny Łapińskich. W latach 1945 – 1980 schronisko prowadzone było przez Czesława Łapińskiego (polski taternik, alpinista, ratownik tatrzański) i jego małżonkę Wandę.

W schroniskowych murach gościło wielu znakomitych gości. W 1997 roku w schronisku gościł między innymi papież Jan Paweł II. Nakręcono tu też kilka scen filmowych, a raz wybudowano nawet w studiu filmowym wierną kopię schroniskowej werandy, na potrzeby filmu „Spirala" Krzysztofa Zanussiego, wypożyczając na czas zdjęć oryginalne zdjęcia i inne ozdoby z jego wnętrza.

Obecnie schronisko dysponuje 79 miejscami noclegowymi: 36 znajduje się w Nowym Schronisku (3, 4, 5, 6 osobowe) oraz 43 w Starym Schronisku (trzy sale wieloosobowe w standardzie turystycznym). Posiada też restaurację, bar oraz mieści stację ratunkową TOPR (Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe) i oferuje wypożyczenie sprzętu lawinowego i zimowego. Do dyspozycji jest przechowalnia bagażu, tablica informacyjna TOPR z prognozą pogody i aktualnymi warunkami w górach, a także suszarka do butów i odzieży. Wszystkie łóżka w Nowy Schronisku z pościelą, a prysznice wspólne na I piętrze i w przyziemiach, na korytarzach czajniki. W Starym Schronisku jest kuchnia turystyczna, wrzątek, pełny węzeł sanitarny.

Rozkoszując się fenomenalną kwaśnicą z żeberkiem i sławnym oscypkiem, z okien werandy podziwiamy widok nie tylko na turkusowo – zielonkawe jezioro, ale także na majestatycznie górujące nad nim Rysy, ogrom Mięguszowieckich Szczytów oraz charakterystyczną sylwetkę Mnicha.

Schronisko nad Morskim Okiem jest doskonałą bazą wypadową między innymi na Rysy, Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem czy na Szpiglasowy Wierch. Można stąd udać się również nad Czarny Staw lub obejść Morskie Oko dookoła.

Szlaki:

• Polana Palenica Białczańska – Morskie Oko – wokół Morskiego Oka – powrót - piękny i przyjemny spacer pod warunkiem niezbyt dużej ilości osób na szlaku.
• Morskie Oko – Czarny Staw - ładna i pouczająca wycieczka.
• Wodogrzmoty Mickiewicza – Dolina Roztoki – Dolina Pięciu Stawów – Świstowa Czuba – Morskie Oko - piękna, umiarkowanie trudna klasyczna wycieczka.
• Morskie Oko – Wrota Chałbińskiego – Szpiglasowy Wiech – Pięć Stawów – Morskie Oko - wycieczka łatwa technicznie, bogata widokowo, najlepiej z noclegiem w schronisku.
• Morskie Oko – Rysy - najczęściej odwiedzany szczyt w rejonie Morskiego Oka. Umiarkowane trudności techniczne, wymagana dobra kondycja fizyczna i niewrażliwość na ekspozycję, fragmenty z łańcuchami – należy pamiętać o ważnej zasadzie bezpieczeństwa: jeden ciąg łańcucha = jedna osoba! Wycieczkę najlepiej odbyć z noclegiem w schronisku według kolejności: nocleg, wczesna pobudka, wyjście w góry.
• Morskie Oko – Przełęcz pod Chłopkiem - dla wielu turystów najpiękniejsza ścieżka tatrzańska. Interesujące widoki, niebanalna droga, mniejsza ilość osób na szlaku nawet w szczycie sezonu turystycznego.