Świątynia rzymskokatolicka została ufundowana w 1686 roku przez Helenę Marchocką, przełożoną klasztoru klarysek w Starym Sączu, na dawnym przedmieściu Chełmiec Polski, który obecnie znajduje się na terenie Nowego Sącza w dzielnicy Helena. Świadczy o tym napis na belce tęczowej: „Ten kościół nakładem Jej Mości a Przewielebnej panny Heleny Morchackiej Ks. Starosąd. Z.S.K.W.W. 1686”. Do jego budowy wykorzystano fragmenty dawnego kościoła z 1608 roku, który uległ zniszczeniu w czasie wojen szwedzkich.

Konstrukcja świątyni jest drewniana, zrębowa ze stromym dachem, na którym zaprojektowano dwie wieżyczki. Pod koniec XIX wieku kościół został powiększony o przedsionek jednonawowy wraz z wąskim prezbiterium. W środku świątyni można podziwiać późnorenesansowo-barokowy ołtarz główny z obrazami z XVI, XVII i XVIII wieku. Przedstawiono na nich Matkę Boską Pocieszenia, Zwiastowanie, świętą Kingę oraz sceny z życia sióstr klarysek ze Starego Sącza. Wystrój wnętrza dopełniają dzieła renesansowe z około 1580 roku ze scenami Ukrzyżowania i Zmartwychwstania Pańskiego.