Pierwszy kościół wzmiankowany przez Jana Długosza w Liber beneficiorum, wzniesiono we wsi w 1297 roku z fundacji Wizlansa Rittera z Melsztyna. Według tradycji parafię powołano w XIV wieku. Obecny kościół postawiono w miejscu pierwszego w drugiej połowie XVI wieku. Nawę od frontu przedłużono w 1820 roku za sprawą właścicielki wsi Tekli Stadnickiej, dobudowano też dwie kruchty. W 1901 roku stanęła dzwonnica, w 1910 roku plebania, a w latach 1920–1939 zabudowania gospodarcze. Kościół remontowano w latach 1966–1968 oraz 1998–2010. Pod koniec XIX wieku posługę duszpasterską w parafii pełnił błogosławiony Jan Balicki, beatyfikowany w 2002 roku przez papieża Jana Pawła II na krakowskich błoniach.

Drewnianą świątynię wzniesiono w tradycji budownictwa późnogotyckiego. To kościół orientowany, konstrukcji zrębowej, jednonawowy z oszalowanymi pionowo ścianami, węższym prezbiterium zakończonym trójboczną absydą i szerszą nawą nakrytymi stromym dachem jednokalenicowym. Nad nim góruje wieżyczka na sygnaturkę z latarnią zwieńczona stożkowym daszkiem. Do nawy przylegają dwie kruchty, a do prezbiterium zakrystia. Gotyckie okna zwieńczone w ośli grzbiet znajdują się tylko w ścianie południowej.

Wnętrze kryją stropy płaskie z zakrzywieniami w nawie. Uwagę przykuwają późnogotyckie i renesansowe polichromie ornamentalno-figuralne, z których część powstała w XVI wieku, a po zamalowaniu odkryto je podczas prac konserwatorskich w latach 1965–1966. Najstarsze polichromie w prezbiterium i nawie powstały w latach 1595–1607 z fundacji małżeństwa Mikołaja Gładysza i Elżbiety z Jordanów. Na stropie prezbiterium są to ornamentalne wzory patronowe, a na ścianach sceny z życia i męki Chrystusa, Sąd Ostateczny, święci Augustyn, Piotr i Paweł oraz fundatorzy z herbami. Na południowej ścianie nawy znajduje się scena ścięcia świętego Jana Chrzciciela. Pozostałe ściany nawy wypełnia polichromia architektoniczno-iluzjonistyczna z drugiej połowy XVII i XVIII wieku. Późnobarokowy ołtarz główny z XVIII wieku zawiera późnorenesansowy obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVI wieku, z którego w 1967 roku usunięto przemalowania. W nawie znajdują się też dwa późnobarokowe ołtarze boczne z XVIII wieku. Warto zwrócić uwagę na renesansową chrzcielnicę i kropielnicę z XVI wieku oraz ambonę z XVIII wieku. W nawie jest też obraz z 2002 roku błogosławionego księdza Jana Balickiego, a w ołtarzu bocznym jego relikwie.

Wolnostojącą, murowaną, trójprzelotową dzwonnicę parawanową wybudowano w 1901 roku. Wiszą w niej trzy dzwony wykonane w firmie Jana Felczyńskiego w Przemyślu w 1969 roku. W pobliżu jest plebania z 1910 roku i cmentarz parafialny.